Die leren: Dat de onvolkomen en niet-beslissende verkiezing
van bijzondere personen ter zaligheid geschied is
uit het voorgezien geloof, bekering, heiligheid, godzaligheid,
die óf eerst begonnen, óf ook een tijdlang geduurd hebben;
maar dat de volkomen en beslissende verkiezing geschied is
uit de voorgeziene volharding tot het einde toe
in het geloof, bekering, heiligheid en godzaligheid;
en dat dit is de genadige en evangelische waardigheid,
om welker wille hij, die verkoren wordt,
waardiger is dan hij, die niet verkoren wordt;
en dat derhalve het geloof, de gehoorzaamheid des geloofs,
heiligheid, godzaligheid en volharding
niet zijn vruchten van de onveranderlijke verkiezing ter heerlijkheid,
maar dat het zijn voorwaarden, die tevoren vereist,
en als volbracht wezende voorzien zijn in degenen,
die ten volle verkoren zullen worden,
en oorzaken, zonder welke de onveranderlijke verkiezing ter heerlijkheid niet geschiedt.
Hetwelk strijdt tegen de gehele Schrift,
die deze en diergelijke uitspraken in onze oren en harten telkens inscherpt:
De verkiezing is niet uit de werken, maar uit den Roepende (Rom. 9:11).
Er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven (Hand. 13:48).
Hij heeft ons uitverkoren in Hem, opdat wij zouden heilig zijn (Ef. 1:4).
Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren (Joh. 15:16).
Indien het door genade is, zo is het niet meer uit de werken (Rom. 11:6).
Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben,
maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft (1 Joh. 4:10).